Lecytyna - działanie, przeciwwskazania, zastosowanie

Lecytyna kojarzy się bardzo często jak suplement diety dla osób starszych. To przekonanie wynika z jednej z właściwości lecytyny, mianowicie poprawianiu pamięci i koncentracji. Na tym jednak nie kończą się zalety przyjmowania lecytyny, która jest nie tyle jednym związkiem, co raczej mieszaniną rożnych związków, w tym przede wszystkim fosfolipidów. Występuje bardzo powszechnie, często nawet nie zdajemy sobie sprawy z jej obecności. Lecytyna bowiem jest składnikiem żywności i suplementów diety. Przemysł spożywczy szczególnie ją sobie upodobał.

Lecytyna - co to jest

Lecytyna jest mieszaniną rożnych związków, które połączone ze sobą nie tylko dają oszałamiające wręcz efekty, ale też wzmacniają wzajemnie swoje działanie. Związki te mają głównie charakter tłuszczowy, a do najważniejszych należy zaliczyć fosfolipidy. Kwasy tłuszczowe, które stanowią znaczną część lecytyny, są przyłączone do rdzenia. To natomiast glicerol, grupa fosforowa, a także przyłączony do nich związek odpowiadający za funkcje zdrowotne mieszaniny. Związek ten to cholina, inozytol lub seryna. Oprócz fosfolipidów skład lecytyny obejmuje tez trójglicerydy, węglowodany, wodę i glikolipidy.

Sama lecytyna została wyizolowana po raz pierwszy w 1846 roku przez Teodora Nicolasa Gobleya z żółtka kurzego jaja. Jej nazwa pochodzi od greckiego słowa lekithos, oznaczającego żółtko jaja.

Lecytyna - gdzie występuje

Lecytyna jest substancją o tyle ciekawą, że chociaż w produktach żywnościowych nie występuje w dużych ilościach, to jednak w diecie rzadko jej brakuje. Przede wszystkim występuje w wielu produktach, a po drugie jest częstym dodatkiem gotowej, przetworzonej żywności, dlatego nawet pieczywo czy czekolada dostarczają pewnej ilości lecytyny. Jak jednak układać dietę, by lecytyna się w niej znalazła? Na pewno warto wzbogacić posiłki o jajka, wątrobę, soje, fasolę, ziarna słonecznika, olej rzepakowy, orzechy, ryby, nabiał, drożdże, zielone warzywa, oliwki i awokado. Warto zatem sięgać po te produkty, zamiast zwiększać spożycie czekolady czy chleba.

Lecytyna - właściwości i działanie

Lecytyna w organizmie pełni bardzo wiele funkcji. Przede wszystkim jest budulcem każdej komórki ciała, ponieważ wchodzi w skład błon komórkowych. Buduje również tkanki mózgu i otoczkę mielinową komórek układu nerwowego. Dzięki temu pobudza układ nerwowy, polepszając jego sprawność, a także wspomaga koncentrację i procesy zapamiętywania. Bierze również udział w procesach przemiany materii. W układzie pokarmowym ma znaczenie dla żołądka, ponieważ stanowi barierę jego ścian, a do tego chroni wątrobę. Lecytyna wspomaga wchłanianie witamin rozpuszczalnych w tłuszczach.

Mieszanina ma znaczenie dla układu krwionośnego i ogólnego zdrowia organizmu, ponieważ uczestniczy w gospodarce cholesterolem i podnosi ogólną sprawność krążenia krwi w organizmie. Wszystko to procentuje w zwiększeniu wydolności i przyspieszaniu regeneracji po wysiłku. Do tego lecytyna opóźnia procesy starzenia się.

Za najważniejszą funkcję należy mimo wszystko uznać wpływ lecytyny na wspomaganie procesów uczenia się i zdolności myślowych. Z tego powodu związek zalecany jest nie tylko osobom starszym, ale też pracującym umysłowo lub przygotowującym się do egzaminów. Dzięki lecytynie zwiększa się zdolność zapamiętywania informacji.

Drugą ze szczególnie cennych właściwości lecytyny jest jej wpływ na układ krążenia, ponieważ bierze udział w metabolizmie tłuszczów i cholesterolu. Lecytyna wiąże cholesterol, ułatwia jego transport i przyspiesza wydalanie nadmiaru w organizmu. Do tego mieszanina rozbija tłuszcze i cholesterol z pożywienia na male cząstki. Zmniejsza to powstawanie złogów miażdżycowych i zakrzepów naczyń wieńcowych.

Mniej znaną właściwością lecytyny jest poprawa kondycji osób z zaburzeniami maniakalno-depresyjnymi. Lecytyna zmniejsza częstotliwość występowania halucynacji i urojeń. Do tego osłabieniu ulegają objawy manii, zaburzenia nastroju czy zaburzeń psychoruchowych.

Dlaczego lecytyna jest stosowana jako emulgator?

Lecytyna pozyskiwana z ziaren soi weszła do powszechnego użytkowania w XX wieku i nadal pozostaje najczęściej stosowanym emulgatorem spożywczym. Swoją popularność zawdzięcza przede wszystkim naturalnemu pochodzeniu oraz dużej dostępności. Lecytyna występuje bowiem między innymi w soi, rzepaku oraz kurzym jajku. Ciało człowieka pełne jest tej substancji i nie może prawidłowo bez niej funkcjonować. Dzięki niej możliwe jest przyswajanie witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, obniżanie stężenia złego cholesterolu LDL oraz podwyższanie dobrego HDL. Lecytyna jako emulgator oznaczana jest symbolem E322. Znajdziemy ją chociażby w czekoladzie i produktach czekoladowych. To ona umożliwia nadanie im odpowiedniej konsystencji oraz formowaniu masy czekoladowej w pożądane kształty.

Lecytyna bez GMO - jak ją rozpoznać?

Lecytyna bez GMO, czyli tak zwana NON GMO różni się od lecytyny modyfikowanej genetycznie przede wszystkim wyższą ceną. Dzieje się tak dlatego, iż ze względu na swoje pochodzenie niemodyfikowana substancja musi posiadać odpowiednią certyfikację, czyli Certyfikat PCR Negative oraz TCC (Traceability Certificate of Compliance), czyli certyfikat umożliwiający śledzenie całego procesu produkcyjnego lecytyny - od surowca, aż po finalny produkt. Dopiero tak oznaczona substancja może dać nam pewność braku jakichkolwiek modyfikacji genetycznych. Lecytyna posiadająca jedynie Certyfikat PCR Negative nie może być określana jako lecytyna NON GMO, gdyż surowiec, z którego jest produkowana mógł pochodzić z upraw modyfikowanych genetycznie. 

Lecytyna - która najlepsza

Lecytyna na rynku występuje w trzech postaciach: sojowej, słonecznikowej i rzepakowej. Każda z nich w formie płynnej ma podobny skład fosfolipidów, dlatego pod tym względem nie ma istotnych różnic między tymi rodzajami. Jednakże lecytyna to również 30% olei, a w nich z kolei proporcje kwasów tłuszczowych są już zależne od rośliny, z której pozyskano lecytynę. I tak olej słonecznikowy i sojowy to kwasy tłuszczowe omega-6, które przeważają nad kwasami omega-3. Nie jest to korzystne, dlatego lepiej sięgać po lecytynę rzepakową. W niej bowiem większe są ilości kwasów tłuszczowych omega-3, a mniejsze - omega-6. Z tego powodu lecytyna rzepakowa jest bardziej korzystna dla zdrowia od lecytyny sojowej czy słonecznikowej. Należy zatem poszukiwać na opakowaniu lecytyny informacji, z jakiej rośliny została pozyskana, a w przypadku braku lecytyny rzepakowej można sięgnąć po inne rodzaje lecytyny pod warunkiem, że podchodzą z żywności nie modyfikowanej genetycznie.

Lecytyna - jak długo stosować

Lecytyna jest tym suplementem, który nie zadziała od razu. Aby móc odczuć efekty jej działania, należy przyjmować lecytynę przez 3, a nawet 4 miesiące.

Komentarze (2)

    • Wiktoria
    • 2020-09-05 14:36:58
    Dziękuję za post . Teraz wiem, że tylko lecytyna rzepakowa i efekty około 4-5 mc Dziękuję za info
    • Artur
    • 2022-01-16 13:40:14
    Mi lecytyna rzepakowa zbiła dużą ilość cholesterolu i triglicerydy polecam

Nowy komentarz

Odpowiadasz na komentarz

Loading...