Tiamina (witamina B1) - występowanie, dawkowanie, działanie

Tiamina to witamina, zwana również witaminą B1. Jest często stosowana w połączeniu z innymi witaminami B i znajduje się w wielu produktach złożonych z witaminy B. Podobnie jak wszystkie witaminy z grupy B jest rozpuszczalna w wodzie, więc organizm nie przechowuje jej. Utrata może wystąpić w ciągu 14 dni.

Witamina B1 występuje w formie profosforanu tiaminy, jednej z form, które występują w ludzkim ciele, co czyni ją łatwo dostępną. Większość suplementów z witaminą B1 występuje w postaci chlorowodorku tiaminy, które wymagają konwersji do pirofosforanu tiaminy w organizmie, zanim będzie można je stosować, i korzysta z odpowiedniego magnezu, ATP i obecności enzymu pirofosphokinazy tiaminowej.

To sprawia, że preferowana postać jest pirofosforanem tiaminy. Tiamina uczestniczy w wielu funkcjach ciała, w tym w układzie nerwowym i funkcji mięśni, przepływie elektrolitów do komórek nerwowych i mięśniowych, trawieniu i metabolizmie węglowodanów.

Tiamina (witamina B1) – występowanie

Tiamina znajduje się w wielu produktach spożywczych, w tym w drożdżach, ziarenkach zbóż, fasoli, soczewicy, orzechach. Źródła tiaminy obejmują także wołowinę, drożdże piwne, mleko, owies, pomarańcze, wieprzowinę, ryż, nasiona, pszenicę, zboża pełnoziarniste. W krajach uprzemysłowionych potrawy z białego ryżu lub białej mąki często wzbogacone są o tiaminę.

Tiamina (witamina B1) - działanie

Tiamina (witamina B1) przyczynia się do normalnego metabolizmu.

Tiamina jest wymagana przez organizm do prawidłowego stosowania węglowodanów. Pirofosforan tiaminy jest niezbędny, jako koenzym dla kilku, ale ważnych enzymów, które umożliwiają pirogronianowi utworzenie Acetyl CoA i ketoglutaranu alfa w celu wytworzenia produktów sukcynylowych.

  • Witamina B1 przyczynia się do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego. W mózgu tiamina jest wymagana przez komórki nerwowe i wspomagające komórki układu nerwowego (lub "komórki glejowe"), konieczne jest również tworzenie neuroprzekaźników.
  • Przyczynia się do normalnej funkcji serca - tiamina znajduje się w dużym stężeniu w sercu, jak również w mózgu, wątrobie i nerkach. Serce jest szczególnie wrażliwe na niedobór tiaminy, a upośledzenie enzymów zależnych od tiaminy pirofosforanów wpływa przede wszystkim na serce i układ nerwowy.
  • Tiamina jest również stosowana w leczeniu zaburzeń trawienia, w tym braku apetytu, wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i biegunki.
  • Nierównowaga cukrów we krwi może zwiększyć ryzyko zatkania tętnic. Tiamina została zbadana, jako sposób na poszerzenie zwężonych tętnic. Regularne przyjmowanie tiaminy może poprawić funkcjonowanie naczyń krwionośnych i spowolnić progresję zatkanych tętnic u osób z zaburzeniami równowagi cukru we krwi.
  • Tiamina jest również stosowana w AIDS, ponieważ wzmacnia układ odpornościowy, zmniejsza ból cukrzycowy, choroby serca, alkoholizm, starzenie się, rodzaj uszkodzenia mózgu zwany zespołem móżdżkowym. A także uczestniczy w niwelowaniu problemów ze wzrokiem, takich jak zaćma, jaskra. Ponadto jest stosowana przy takich chorobach jak: choroba lokomocyjna i poprawa osiągów sportowych. Inne zastosowania obejmują zapobieganie rakowi szyjki macicy i postępowi choroby nerek u pacjentów z cukrzycą typu 2.
  • Niektórzy ludzie stosują witaminę B1 w celu utrzymania pozytywnego nastawienia umysłowego, czyli: zwiększanie zdolności uczenia się, zwiększenie energii, podczas walka ze stresem. Oraz zapobieganie utracie pamięci, w tym w chorobie Alzheimera.

Niedobór witaminy tiaminy (witaminy B1)

Niedobór jest rzadki, ponieważ żywność i zboża są specjalnie wzmacniane, ale objawy niedoboru mogą obejmować:

  • zmęczenie,
  • dezorientację,
  • drażliwość,
  • apatię,
  • zmniejszenie pamięci krótkotrwałej,
  • depresję,
  • dyskomfort w jamie brzusznej.

Istnieje specyficzne zaburzenie niedoboru zwane zespołem Wernicke-Korsakoff (zaburzeniem neurologicznym), które może wystąpić często u osób niedożywionych przewlekle alkoholików, co jest wynikiem niedoboru tiaminy. Niedobór tiaminy może powodować postać demencji. Zbadano związek tiaminy z chorobą Alzheimera i innymi postaciami demencji.

Tiamina na włosy

Tiamina uczestniczy w wielu procesach metabolicznych, mających miejsce w skórze, a także we włosach i w paznokciach. Odgrywa ogromną rolę w wytwarzaniu podstawowych budulców włosa, czyli aminokwasów, dlatego jej suplementację zaleca się w przypadku ich nadmiernego wypadania. Tiamina jest także koenzymem, który aktywizuje przemianę węglowodanów. To właśnie dzięki niej komórki rozrodcze macierzy włosów mogą otrzymywać energię niezbędną do przyrostu łodygi włosa. Można zatem powiedzieć, że witamina B1 przyspiesza porost włosów. Tiamina wpływa również na prawidłową pracę gruczołów łojowych. Kiedy zaczyna jej brakować, gruczoły rozregulowują się i produkują zbyt duże ilości sebum, co skutkuje przetłuszczaniem skóry głowy. Jeśli problem nie zostaje rozwiązany, może prowadzić do łojotoku i łojotokowego zapalenia skóry, które stanowi przyczynę trudnego w leczeniu wypadania włosów. Niedobór witaminy B1 objawia się także osłabieniem włosa na jego długości. Nieodpowiednio odżywione kosmyki stają się matowe i łamliwe, a tym samym kruszą się i rozdwajają. Suplementacja niacyny w kontekście ładnego wyglądu fryzury jest szczególnie istotna u osób w okresie dojrzewania, gdyż w tym czasie pod wpływem burzy hormonów gruczoły łojowe są szczególnie narażone na rozregulowanie, przez co mogą pracować ze zdwojoną siłą. Właśnie dlatego to wśród nastolatków najbardziej nasilony jest problem przetłuszczania skóry głowy oraz trądziku młodzieńczego, który pojawia się wskutek nadmiaru łoju na skórze twarzy. 

Tiamina (witamina B1) - dawkowanie

W badaniach naukowych badano następujące dawki:

Dla dorosłych o nieco niskim poziomie tiaminy w ciele (łagodny niedobór tiaminy): zwykła dawka tiaminy wynosi 5-30 mg na dobę w pojedynczej dawce lub podzielonych dawkach przez jeden miesiąc.

Typowa dawka u pacjentów z ciężkim niedoborem może wynosić do 300 mg na dobę.
W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia zaćmy: dzienne spożycie około 10 mg tiaminy.

Jako suplement diety u dorosłych stosuje się zwykle 1-2 mg tiaminy na dobę. Dzienne zalecane dietetyczne (RDA) tiaminy: Niemowlęta 0-6 miesięcy, 0,2 mg; niemowlęta 7-12 miesięcy, 0,3 mg; dzieci 1-3 lata, 0,5 mg; dzieci 4-8 lat, 0,6 mg; chłopcy 9-13 lat, 0,9 mg; mężczyźni w wieku 14 lat i starsi, 1,2 mg; dziewczęta 9-13 lat, 0,9 mg; kobiety 14-18 lat, 1 mg; kobiety w wieku powyżej 18 lat, 1,1 mg; kobiety w ciąży, 1,4 mg; i karmiących piersią, 1,5 mg.

Polecane produkty

Komentarze (0)

Brak komentarzy w tym momencie.

Nowy komentarz

Odpowiadasz na komentarz

Loading...