Mumio - himalajska tajemnica prosto z ajurwedy

Mumio zajmuje ważne miejsce w medycynie naturalnej, gdzie substancji przypisywany jest szereg różnorodnych zastosowań farmakologicznych, wykorzystywanych w celu leczenia zaburzeń homeostazy w organizmie człowieka. Choć właściwości terapeutyczne mumio znane są od 5 tysięcy lat, naukowcy wciąż nie do końca rozumieją mechanizmy działania substancji. Co obecnie wiadomo o mumio? 

Mumio - co to jest?

Mumio to lepka substancja przypominająca żywicę o ciemnej, czarno - brązowej barwie i zmiennej konsystencji. Powstaje w wyniku długiego procesu obumierania i rozkładu materii roślinnej (w tym porostów i alg) i mineralnej. Na ostateczny skład wpływa ogrom zmian wynikających z lokalnego profilu temperatur i ciśnienia, otoczenia geologicznego, wilgotności, wysokości oraz obecności różnych gatunków roślin i mikroorganizmów. Dokładne pochodzenie mumio nadal pozostaje nieznane. 

Mumio w warunkach naturalnych występuje między skałami wysokich pasm górskich, głównie w Himalajach, między Indiami a Nepalem. Co ciekawe, naukowcy udowodnili, że skład molekularny, a więc i korzyści wynikające ze stosowania mumio różnią się w zależności od regionu i miejsca, z którego wydobyto substancję. 

Mumio, czyli shilajit

Mumio znane jest pod nazwą shilajit - słowo pochodzi z sanskrytu, i oznacza dosłownie \"górską smołę\". Substancja ma jednak wiele innych imion - w różnych częściach świata można spotkać Mumie, Moomiyo czy Mummyio. 

Shilajit składa się głównie z kwasów humusowych (stanowiących nawet 60% - 80%), czyli substancji próchnicowych, które są podstawowymi organicznymi składnikami wody, gleby i paliw kopalnych. Wśród najważniejszych komponentów mumio wymienia się:

• kwasy fulwowe - wykazują wysoką aktywność antyoksydacyjną, wspomagają regenerację tkanek, ułatwiają produkcję enzymów

• kwas elagowy - wspiera działanie układu odpornościowego, wykazuje działanie hemostatyczne i przeciwzapalne, jest antyoksydantem 

• kwasy tłuszczowe - stanowią zapasowy, ale nadal bardzo ważny materiał energetyczny

• albuminy - białko odpowiadające za przenoszenie aminokwasów, hormonów i kwasów tłuszczowych we krwi, utrzymuje optymalne ciśnienie onkotyczne w naczyniach krwionośnych

• triterpeny - grupa związków organicznych o różnorodnej (i korzystnej) aktywności biologicznej 

• sterole - wchodzą w skład lipoprotein odpowiedzialnych za transport tłuszczów w organizmie

• kwasy aromatyczne - zapobiegają rozwojowi drożdży i bakterii

• aminokwasy - grupa organicznych związków chemicznych, które stanowią budulec białek w organizmie człowieka, umożliwiają syntezę niektórych neuroprzekaźników i hormonów

• polifenole - wykazują silne działanie przeciwutleniające, zmniejszają ryzyko wystąpienia chorób układu krwionośnego

• lipidy fenolowe - posiadają zdolność do hamowania wzrostu bakterii, grzybów i pasożytów

Według doniesień naukowych mumio zawiera także witaminy (głównie związki z grupy B i prowitaminę D) oraz ok. 84 różnych minerałów (m.in. wapń, fosfor i selen). Z pewnością tłumaczy to liczne korzyści, których doświadczają użytkownicy na całym świecie. 

Mumio - opinie

Mumio cieszy się ogromną popularnością, ponieważ wykazuje pozytywny wpływ na stan zdrowia i samopoczucie. Badania nad potencjalnymi korzyściami są jednak ograniczone. Pochlebne opinie użytkowników to jedno, a co mówi nauka?

Ponieważ podstawowym składnikiem mumio jest kwas fulwowy - znany przeciwutleniacz o działaniu ogólnoustrojowym, wiele właściwości shilajit to właśnie zasługa obecności tej substancji. 

Według raportu z 2012 roku mumio może spowolnić postępy choroby Alzheimera i przyczynia się do zachowania sprawności funkcji poznawczych. Chroni przed nagromadzeniem wolnych rodników, które odpowiadają za uszkodzenia komórek organizmu.  

Potwierdzono, że mumio wpływa na funkcje mitochondriów, co może zwiększyć poziom energii, nawet w przypadku zespołu przewlekłego zmęczenia (CFS) - stanu poczucia skrajnego wycieńczenia, który nie może być wytłumaczony podstawowym stanem chorobowym.

Mumio jest też bardzo istotne dla mężczyzn - jedno z badań klinicznych wykazało, że shilajit może podnieść poziom testosteronu - głównego męskiego hormonu płciowego. Dodatkowo, testy z 2010 roku potwierdziły, że trzymiesięczna suplementacja może zwiększyć ilość całkowitej liczby plemników i ich ruchliwość oraz poprawić jakość nasienia.

Mumio i przyszłość

Naukowcy uważają, że suplementy diety zawierające mumio mogą stopniowo zwiększać poziom żelaza w organizmie i powodować wzrost metabolizmu komórkowego. 

Potencjał substancji jest ogromny i bez wątpienia potrzebne są dalsze badania, by dokładnie zrozumieć, jak działa mumio na poziomie organicznym i molekularnym. 

Mumio - jak stosować?

Mumio stosowane jest powszechnie w medycynie ajurwedyjskiej, nie ma natomiast żadnych oficjalnych zaleceń, które określałyby odpowiednią dawkę substancji. Kwas fulwowy - najważniejszy składnik shilajit, cechuje się wysoką biodostępnością - jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego, ale jednocześnie bardzo szybko wydalany z organizmu. W dotychczasowych badaniach stosowano różne ilości, zależne od celu terapeutycznego. 

Lekarze przekonują, że dostosowanie odpowiedniej dawki wynika z wielu czynników, w tym wieku, ogólnego stanu zdrowia czy oczekiwanych korzyści. Bezpieczną ilość można znaleźć w suplementach diety najwyższej jakości. Tylko produkty tworzone przez specjalistów (oraz stosowane zgodnie z ich zaleceniami) zagwarantują skuteczność działania. 

Mumio - przeciwwskazania

Mumio uważane jest za bezpieczne do stosowania jako suplement diety, nie powinno być jednak spożywane na surowo. Odpowiednio przetworzone shilajit pozbawione jest wszelkich niekorzystnych substancji, które mogłyby wywołać niepożądane skutki uboczne. 

Istnieje kilka chorób, które wymagają konsultacji lekarskiej przed zastosowaniem mumio, są to:

• anemia sierpowata
• hemochromatoza (zwiększone wchłanianie żelaza w jelicie cienkim)
• talasemia (niedoczynność tarczowatokrwinkowa - ilościowe zaburzenia syntezy hemoglobiny)

Mumio często zwiększa produkcję kwasu moczowego, co może wpłynąć negatywnie na kilka stanów chorobowych, jak dna moczanowa, kolka nerkowa, niedoczynność tarczycy czy niedokrwistość hemolityczna (choroba krwi, która polega na nieprawidłowym rozpadzie erytrocytów). Choć mumio jest produktem bezpiecznym nie powinno być stosowane (w żadnej formie) przez kobiety w ciąży i w okresie laktacji, a także niemowlęta oraz dzieci.

Istnieje kilka potencjalnych skutków ubocznych wynikających ze stosowania shilajit, do których należy przede wszystkim obniżenie ciśnienia krwi. Choć w wielu przypadkach to sytuacja pożądana, może być groźna dla osób ze zdiagnozowanym niedociśnieniem lub niektórymi chorobami serca.  

Mumio to silny, skuteczny i bezpieczny suplement diety, który może przywrócić równowagę energetyczną i homeostazę organizmu - ma to niebagatelny wpływ na zmniejszenie ryzyka rozwoju wielu chorób i dysfunkcji. Biorąc pod uwagę wszystkie korzyści, które do tej pory wykazały badania, mumio z pewnością pozostanie w obszarze zainteresowania naukowców. Choć wiele pytań pozostaje bez odpowiedzi, to z pewnością wkrótce się zmieni.