-
-
Zioła
- Andrographis
- Ashwagandha
- Bakopa
- Berberyna
- Boswellia
- Buzdyganek
- Cascara sagrada
- Czerwona koniczyna
- Czosnek
- Dong Quai
- Dziki pochrzyn
- Gotu kola
- Imbir
- Koci pazur
- Kozieradka
- Kudzu
- Kurkuma
- Maca
- Miłorząb japoński
- Mniszek lekarski
- Niepokalanek
- Oregano
- Ostropest plamisty
- Palma sabałowa
- Różeniec górski
- Shatavari
- Soplówka jeżowata
- Tarczyca bajkalska
- Wiesiołek
- Inne zioła
- Algi
- Grzyby
- Kolagen
- Kwasy omega, trany, oleje
- Melatonina
- Probiotyki
-
- Cholesterol
- Energia, witalność
- Napięcie przedmiesiączkowe
- Nerki i układ moczowy
- Niski poziom płytek krwi
- Obniżona odporność
- Ochrona przed kleszczami
- Oczy i wzrok
- Oczyszczenie organizmu
- Odchudzanie i dieta
- Odgrzybianie organizmu
- Odporność na alergeny
- Odporność organizmu
- Okres przekwitania
- Pamięć i koncentracja
- Potencja
- Prawidłowe ciśnienie
- Problemy skórne
- Prostata
- Równowaga (adaptogeny)
- Serce i układ krążenia
- Stres, uspokojenie
- Ugryzienia i ukąszenia
- Układ nerwowy
- Układ oddechowy
- Trawienie
- Wsparcie dla metabolizmu glukozy
- Wątroba
- Włosy, skóra, paznokcie
- Wsparcie dla kości i stawów
- Zdrowy sen
-
-
Zdrowie
-
-
Dla domu
-
Zioła
Koniczyna czerwona, znana także jako koniczyna łąkowa, to roślina chętnie wykorzystywana w codziennej suplementacji. Jest stosowana przede wszystkim przez kobiety zmagające się z uciążliwymi objawami menopauzy. Usprawnia również pracę układu pokarmowego i wywiera pozytywny wpływ na skórę, włosy i paznokcie. Regularne przyjmowanie preparatów z koniczyną kompleksowo wspiera cały organizm i chroni go przed poważnymi dolegliwościami zdrowotnymi.
Czym jest czerwona koniczyna?
To popularna roślina motylkowa, która często bywa uważana za niepotrzebny chwast. Jej właściwości zostały jednak docenione przez medycynę ludową, która wykorzystała ją jako remedium na kobiece dolegliwości. Rośnie w środkowej Azji, północnej Afryce, w całej Europie oraz Australii, a także w Amerykach. Koniczyna czerwona zajęła ważne miejsce wśród miejscowych medyków, ponieważ charakteryzuje się rozbudowanym składem. Znajdują się w niej takie substancje, jak:
- witaminy A, B, C, E i P,
- magnez,
- wapń,
- potas,
- selen,
- fosfor,
- chrom,
- żelazo,
- flawonoidy,
- fitoestrogeny,
- glikozydy,
- fenolokwasy
Czerwona koniczyna - działanie i właściwości
Do najbardziej rozpoznawalnych właściwości czerwonej koniczyny należy jej łagodzenie objawów menopauzy. Zmniejsza częstotliwość i nasilenie uderzeń gorąca. Dodatkowo pozwala na wyciszenie organizmu i większą koncentrację. Reguluje nastrój i sprawia, że kobiety zmagające się z tym doświadczeniem stają się mniej nerwowe i drażliwe.
Roślina działa także antyoksydacyjnie i przeciwzapalnie. Jest wsparciem dla układu krwionośnego, redukuje ryzyko wystąpienia zakrzepów i obniża ciśnienie krwi. Regularne przyjmowanie suplementów z jej wykorzystaniem może obniżyć szansę na zachorowanie na miażdżycę.
Na co pomaga czerwona koniczyna?
Po roślinę, szczególnie w formie pitnej, mogą sięgnąć osoby zmagające się z niestrawnościami. Reguluje pracę układu trawiennego i pomagają w pozbyciu się takich dolegliwości jak nudności, wzdęcia czy zaparcia. Jest polecana kobietom w czasie menstruacji, gdyż poprawia samopoczucie. Opinie o czerwonej koniczynie potwierdzają również, że środek ten przyspiesza gojenie się ran.
Czerwona koniczyna - dawkowanie
Stosowanie koniczyny łąkowej powinno odbywać się zgodnie z zaleceniami producenta. Maksymalna dzienna dawka dla osoby dorosłej wynosi 500 mg. Przyjmując tabletki, najczęściej zaleca się spożywanie 1-2 kapsułek w ciągu doby, rano i wieczorem. Przekroczenie sugerowanych ilości może wywołać niepożądane skutki uboczne, dlatego należy postępować według informacji zawartych w ulotce.
Skutki uboczne i przeciwwskazania do stosowania czerwonej koniczyny
Po suplementy z czerwonej koniczyny nie powinny sięgać kobiety w ciąży oraz karmiące piersią. Szczególną ostrożność muszą zachować także osoby cierpiące na zaburzenia krzepnięcia krwi, gdyż zawarte w roślinie substancje mogą pogłębić problem. Pacjenci z chorobami przewlekłymi powinni skonsultować przyjmowanie preparatów z lekarzem prowadzącym.
Do niepożądanych skutków ubocznych należą: bóle głowy, wysypka, nudności, bóle mięśni oraz plamienia międzymiesiączkowe.